W czasach, kiedy Słowianie jeszcze nie przyjęli chrześcijaństwa, żyli w zgodzie z naturą i otaczającymi ich siłami natury, które upersonifikowali w postaci licznych bóstw. Mitologia słowiańska tętni życiem i różnorodnością, oferując fascynujące perspektywy na dawne wierzenia i praktyki religijne. Wśród tych bóstw istnieje wiele, które mogą być związane z Słońcem, ale czy naprawdę istniał jednoznacznie zidentyfikowany Słowiański bóg słońca?
Sprawdź także: Kim był słowiański bóg wojny?
Słowiańskie wierzenia a kult słońca
Słońce było dla Słowian źródłem życia, sprawcą porządku dnia, niezbędnym dla uprawy roli oraz utrzymania zwierząt. Jego obecność czy brak wpływał na codzienne życie, a tym samym na kształtowanie wierzeń. Archeologia i etnografia podkreślają znaczenie Słońca w kulturze Słowian, wskazując na liczne artefakty oraz obrzędy z nim związane. Godne są tutaj uwagi koła słoneczne, będące jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli słowiańskich. Ich znaczenie wykracza jednak poza prostą ilustrację słońca – należy je rozumieć także jako symbol kręgu życia, koła roku, procesów cyklicznych.
Słowiańskie bóstwa solarnie: Zidentyfikowane czytelniczkami?
Problemem przy identyfikacji potencjalnego słowiańskiego bóstwa słońca jest to, że gwoli prawdy nie mamy niezaprzeczalnych dowodów na istnienie takiego bóstwa. Istnieje wiele teorii na ten temat, ale każda z nich opiera się na konieczności interpretacji, a nie na twardym dowodach.
Znaną postacią z mitologii słowiańskiej, która bywa związana ze słońcem, jest Dażbóg (Dadźbóg, Dazbog, Dadzibog), który według różnych źródeł miał być bóstwem skojarzonym z bogactwem, urodzajem i słońcem. W „Kronice” Galla Anonima Dażboga określa się mianem boga dającego dostatek i obfitość.
Innym kandydatem na bóstwo solarnie jest Swaróg, który pierwotnie przypuszczalnie był bogiem nieba, ale jego nazwa nawiązuje do słońca oraz ognia.
Słowiańskie badania archeologiczne a potencjalne dowody na boga słońca
Archeologia dostarcza nam wielu ciekawych znalezisk, które sugerują kult słońca u dawnych Słowian. Niektóre z nich reprezentują symbolikę solarną, taką jak wspomniane wcześniej koła słoneczne, które są często znajdowane na różnego rodzaju artefaktach, takich jak ceramika czy biżuteria.
Jednakże, te dowody interpretacji nie na temat bóstwa, ale na kult słońca we ogóle. Bez tekstów źródłowych trudno określić, czy Słowianie naprawdę mieli specyficzne bóstwo słońca, czy też słońce było czczone jako taka siła przyrody bez konkretnego bóstwa przypisanego do tego elementu.
Z badań archeologicznych wiemy na pewno, że Słowianie czcili różnego rodzaju siły przyrody, ale o konkretnym bóstwie słońca dowiadujemy się raczej z źródeł pisanych, które mają swoje ograniczenia i trudności interpretacyjne. Odpowiedź na pytanie, czy istniał Słowiański bóg słońca, zależy więc w dużej mierze od perspektywy i interpretacji badacza.
Zobacz także: Słowiańscy bogowie – lista najważniejszych
